مورد استفاده
آزمايش گلوكز ادرار بخشي از آزمون روتين تجزيه ادرار مي باشد. در صورت وجود آن در ادرار نشانگر درجه اي از افزايش سطح گلوكز در خون مي باشد. به علاوه از آزمايش گلوكز ادرار براي پايش ميزان كارايي ديابت قندي نيز استفاده مي شود.
نام های مشابه
گلوکز ادرار، قند ادرار

نوع نمونه
ادرار ( رندم، 24 ساعته)
حجم نمونه
5ml
نگهداری نمونه
به مدت 72 ساعت در ◦C 4 پايدار است.
معیار رد نمونه
آلودگي نمونه ادرار به مدفوع، ترشحات واژن يا لباس و وسایل آلوده.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
به سبب نیاز به دقت زیاد، لازم است یک نمونه تازه ادرار میان جریان جمع آوری گردد. ادرار افرادی که ساعتها در مثانه مانده نمی تواند به دقت نشانگر سطح گلوکز سرم در زمان انجام آزمایش باشد.

2-معمولاً از اسیدبوریک یا اسید کلریدریک 6 مولار به عنوان ماده نگهدارنده استفاده می شود.

3-قبل از برداشت ml 5 از نمونه آن را خوب مخلوط کنید.

مقادیر مرجع
نمونه رندم : کیفی: منفي (عدم حضور گلوكز در ادرار) کمی:15 mg/dl ≥

نمونه 24 ساعته : 50 – 300 mg/24hr يا mmol/day 0.3 – 1.7 < (واحد SI )
تفسیر
سطوح افزايش يافته غلظت گلوكز در ادرار منعكس كننده وجود هيپرگليسمي (گلوكز خون بالا) و يا نقص در عملكرد توبول هاي پروگسيمال كليه مي باشد.

افزایش سطح:

افزایش سطح گلوکز در ادرار در مواردی از قبیل بارداری، گلیکوزوری کلیوی ، سندرم فانکونی، نقایص ژنتیکی سوخت ساز در سایر قندها از قبیل گالاکتوز، فروکتوز، پنتوز و مسمومیت با مواد شیمیایی نفروتوکسیک رخ می دهد.
احتیاط ها
عوامل مداخله گر: ترکیباتی از قبیل سالیسیلات ها، اسید آسکوربیک، سفالوتین، نیتروفوران توئین، استرپتومایسین، سولفونامیدها، اسید نیکوتینیک، دیازوکسید، ایزونیازید، لوودوپا، نالیدیکسیک اسید، استروژن، هیدرات کلرال، کلروامفنیکل، دکستروتیروکسین و تزریق گلوکز موجب تداخل در نتایج می گردد.

روز و زمان انجام آزمایش
روزانه
حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش
2 روز